01 - İsveç - Splash - 1972 - Ut Pa Vischan - Jag Minns Min Grona Dal
02 - Batı Almanya - Missus Beastly - 1978 - Space Guerilla - Space Guerilla
03 - Fransa - Komintern - 1971 - Le Bal Du Rat Mort - Petite Musique Pour Un Blockhaus
04 - Güney Kore - Shin Yung Hyun & Men - 1973 - It's A Lie - It's A lie
Splash İskandinavya'nın o eski güzel caz rock günlerinden kalma sekiz kişilik ideal bir kombo. ( davul, bas, gitar, klavye, trompet,trombon, saksofon, klarnet ) Ve ilk albümlerinden bir John Ford güzellemesi Jag Minns Min Grona Dal ( Vadim o kadar yeşildi ki )
Christer Holm Saksofon, klarnet, fagot
Christer Jansson Gitar, keman, vokal
Gösta Rundqvist Org, piyano
Håkan Lewin Saksofon, flüt
Jan Erik Westin Davul
Kaj Söderström Bas, vokal
Leif Halldén Trompet, korno
Lennart Löfgren Trombon, korno
İkinci grup daha önce dinlediğimiz "Batı" Alman Missus Beastly. Grubun 2. enkarnasyonundaki kadro ilk albümden tamamen farklı, bana kalırsa daha iyi.
Locko Richter - Bas, keman
Jan Zelinka – Davul, Roto-tom
Friedemann Josch – Flüt, alto flüt, soprano saksofon,
Burkard Schmidl - Piyano, Fender elektik piyano, Hammond Org, Clavinet, Polifonik sinti
Saksofoncu, vokalistFrancis Lemonnier ve Davulcu Serge Catalano tarafından 1970 yılında kurulan Komintern’in ismi politik görüşlerini aktarmak için yeterli. Grup 1971’de sadece bir albüm çıkarmış “Le Bal Du Rat Mort”. 1975’e kadar kadar beraber müzik yapmışlar. Gruba katılan diğer müzisyenler gitarist Michel Musac, bas, org, piyano ve vokalde Olivier Zdrzalik ve ikinci gitarda Pascal Chassin.
Ligue Communiste Révolutionnaire gibi aşırı sol gruplara angaje olarak 1970’de universiteler ve grevdeki fabrikalarda konserler vermişler. Le Bal Du Rat Mort Aralık 1971’de basılmış ve 2000 kopya satılmış.
1972’de Lard Free, Barricade I & II, Herbe Rouge, Robert Wood's Tarot and Alpha du Centaure.grupları ile birlikte Front de Libération de la Rock-Music yani rock müziğin özgürlük cephesini kurmuşlar. Bu hareket gazeteler, el ilanları, ortak konserler vasıtasıyla kendi manifestolarını yayınlamışlar. Tüm bu aksiyonlar, hem Komitern’in hem de Lard Free’nin menajeri Gilles Yéprémian tarafından düzenlenmiş. 1975 yılına gelindiğinde Komintern dağılmış. Davulcu Katalano Ligue Communiste Révolutionnaire ile siyasi aktivitesini devam ettirmiş, Saksofoncu Lemmonier müzik öğretmeni olmuş, bas gitarist ve klavyeci Olivier Zdrzalik ve gitarist Michel Musac Malicorne ( folk grubu ) ile müziğe devam etmişler.
Müziklerine satirik kabare denilebilir. Beste yerine politik mesajlarını iletmek için çeşitli aranjeler yapmışlar.
- Francis Lemonnier / saks, vokal
- Serge Catalano / davul, vurmalılar
- Michel Musac / gitar
- Olivier Zdrzalik / bas, vokal, org, piyano
- Pascal Chassin / gitar
Konuk müzisyenler:
- Raymond Katarzynski / trombon
- Pierre Thibaud / trompet
- Fred Gérard / trompet
- Joss Baselli / akordiyon
- Jeanne de Valène / vokaller
Shin Jung-Hyeon Kore rock tarihinin babası, 1938 doğumlu müzisyen 1955’de kariyerine başlamış. Kore savaşının hemen sonrası oluyor ki Amerikan üssünde conilere müzik yapmış. O zamanlardaki ismi Jackie Shin miş ... İlk grubunu 1962 de kurmuş, adı Add 4... Add 4 Kore’nin ilk rock grubu kabul ediliyor. Tarzları Ventures’e benziyormuş. Ki bu amerikalı gruba da 100lerce gruba ilham olan grup deniyor ...
Shin Jung-Hyeon’un en iyi döneminin 1969 – 1973 olduğunu belirtiyorlar. Çalacağımız albüm de 1973’deki It’s a lie albümü ...Albüm 3 parçadan müteşekkil. Albümle aynı adı taşıyan parça dönemi gerçekten iyi yansıtan, canlı bir jam session kaydı. Sağlam davul ve bas gitarın üstüne uzun klavye ve gitar soloları var. Inna Gadda Da Vida’yı anımsatıyor. Zaten öyle ki Shin Jung Hyeon ve şimdi dinleyeceğimiz parçada eşlik eden grubu The Men Iron Butterfly’ın bu en meşhur parçasını yorumlamışlar ve plak olarak yayınlamışlar. Uzun zamandır yapmadığım cover programına ayırdım, çalacağım.
1972’de o zamanki devlet başkanı Park Chung Hee kenndisini öven bir şarkı yazmasını istemiş, Shin Jung-Hyeon’de bunu reddedip, onun yerine Kore’nin güzelliklerini anlatan bir parça yazmış. "AhReumDaUn GangSan" Ve bunlardan sonra devletten bir çok engelleme görmüş ve polis zorbalıkları ile muhatap olmuş. Şarlıları gürültülü, kaba, ahlaka aykırı gibi nedenlerle engellenmiş, basılmamış. 1975’te marihuanadan tutuklanmış ve yıllarca sahne alması engellenmiş. Park Chung Lee diktası sona erince bu yasak kalkmış, fakat toplumun müzik zevkleri değiştiğinden eski başarısını tekrar yakalayamamış. 80ler ve 90larda müzik klübleri işletmiş. Birinin adı Woodstock , 2004’de Korenin en önemli yönetmenlerinden Im Kwon-taek’in filmi Low Life’ın müziklerini yapmış. 2006’da da emekliliğini ilan etmiş se de 2008’de dayanamayıp 3 oğluyla ( 3’ü de gitarist ) Kore Müzik festivalinde sahneye çıkmış.
Shin Jung-Hyeon : Gitar
Lee Tae-Hyun : Bas
Mun Yung Bae : Davul
Kim Gi-Pyo : Org
1 yorum:
I can´t understand this blog...where´s the link??
Yorum Gönder