60'larda Barritas adıyla bir grup kuran Antonio ve Francesco Salis kardeşler 60ların sonuna kadar bu isimle bir kaç 45lik çıkardılar. Kuzenlerinin yapımcılığı ile isimlerini Salis & Salis 'e çeviren kardeşler ilk albümlerini Salis olarak değiştirdiler. ilk albüm progresivew rock öğeler barındırsada başarılı psych albümüydü. malesef piyasada fazla bir dikkat çekemediler. 1974 teki ikinci albüm "Seduto sull'alba a guardare" aslında Antonio Salis'in solo bir çalışmasıydı. Bu plak ayrıca İtalyada yayınlanan ilk quadrophonic plaklardan biridir. ( Dünyadaki ilk quadrophonic plak Santana'nın 3'lü Lotus albümdür. Sony firması tarafından basılmıştır ) 2. albümde ilk albümün havasında hafif ve çok az da prog öğeler içer bir pop albümdür. 1979 da gelen 3. albüm Dopo il buio la luce daha klavye ağırlıklı ve Salis albümleri içerisinde en çok prog sayılabilecek albümleri. Kuvvetli besteler ve güzel icralı bir albüm. Ben çok beğenerek dinliyorum.
Kadro :
1970-72
Antonio Salis (vokal, bas)
Francesco Salis (gitar, vokal)
Pier Paderni (klavye)
Paolo Gerardini (davul)
1978-79
Francesco Salis (gitar, vokal)
Antonio Salis (bas, flüt, vokal)
Antonio Lotta (klavye)
Antonio Sardu (davul)
Diskografi :
1971 Sa vida ita est
1974 Seduto sull'alba a guardare
1979 Dopo il buio la luce
Area logolarında belirttikleri gibi gerçektende Yunan şarkıcıları Demetrio Stratos , Fransız basçı Patrick Djivas (Sonradan ve hala PFM ile çalışıyor) ve Belçikalı saksofoncu Victor Busnello ile "uluslararası bir POP grubu"ydu. 1973 ten Stratos'un öldüğü 1979'a kadar 8 albüm yayınladılar. Konserlerinde Faşizme karşı bir çok manifesto hazırlayan siyasi angajmanı olan bir gruptu. İlk albümleri Arbeit Mach Frei Hitler'in faşist imparatorluğunda Yahudileri koydukları toplama kamplarındaki en meşhur slogandır. ( Çalışmak özgürleştirir !! )
Müziklerini kategorize etmek zor; Üst düzey caz müzisyenleri olan grup elemanları ve sesini bir enstrüman gibi kullanabilen Stratos, Free Jazz , Doğu ritm ve melodileri ile çoğunlukla ana temayı doğaçlayarak oluşturdukları eşsiz bir tarz oluşturdular.
1973: Demetrio Stratos (vokal, org, vurmalılar)
Paolo Tofani (gitar, synth)
Victor Busnello (saks)
Patrizio Fariselli (klavye)
Patrick Djivas (bas)
Giulio Capiozzo (davul, vurmalılar)
1974:
Busnello ve Djivas ayrılıyor yerine Ares Tavolazzi (bas) giriyor.
Diskografi :
1973: Arbeit Macht Frei
1974: Caution Radiation Area
1974: Crac!
1975: Are(A)zione (Konser)
1976: Maledetti
1978: Gli Dei Se Ne Vanno Gli Arrabbiati Restano!
1979: Event '76 (Konser)
1980: Tic Tac
1996: Concerto Teatro Uomo (Konser)
1996: Parigi-Lisboa
1997: Chernobyl 7991
http://www.fariselliproject.com/
Bu da bir İtalyan Progressive rock köşetaşı. Keman , flütle icra edilen klasik müzik düzenlemeleri ve orijinal besteler...... Roma'lı grup 1970lerin hemen başında kuruldu. İlk kadroya 1972 de Amerikalı kemancı Donald Lax katıldı ve bu sene içerisinde ilk albümlerini çıkardılar. Her iki albümün kapağıda çok güzel illüstrasyonlarla kotarılmıştır.
QVL İtalyan senfonik rock grupları arasında bir başucu grubu .....
Kadro :
1970-71:
Giorgio Giorgi (vokal, flüt)
Raimondo Maria Cocco (gitar, vokal, klarnet)
Massimo Roselli (klavye, vokal)
Romualdo Coletta (bas)
Patrick Traina (davul, vurmalılar)
1972:
kadroya Donald Lax (keman) katılır
1974:
Lax ve Coletta ayrılır; yerlerine Claudio Filice (keman) Massimo Giorgi (bas, vokal) girer.
Diskografi :
1972 Quella Vecchia Locanda
1974 Il tempo della gioia
1993 Live ( 1971 Voom Voom club Roma kayıtları )
Italian Prog sitesini yapan Augusto Croce'nin şu anda Hawai'de yaşayan eski QVL kemancısı Donald Lax ile Şubat 2004 te yaptığı röportajın çevirisi
İtalya'ya nasıl gelmiştiniz ?
Amerikada liseyi bitirdikten bir yıl sonra babamın Roma Amerikan büyük elçiliğine atanması sebebiyle Roma'ya taşındık. Daha önce Versailles Müzik Konservatuarına başvurmuştum. Zaten yine babamın işi yüzünden 66-69 arasında Fransada yaşıyorduk . Tayini nedeniyle Roma Saint Cecilia konservatuarına başvurdum. ve kabul edidim. Orada Alphonse Ghedin gibi büyük bir müzisyenden eğitim gördüğüm için çok şanslıydım. Beni kemana yönelten odur.
QVL senden önce kurulmuşmuydu ? yoksa kurulma aşamasındayken mi dahil oldun ?
Ben gelmeden önce kurulmuştu. Konser kayıtları bende önce kaydedilmiştir. Roma dışındaki bir konserlerine gitmiştim, Hemen ilgimi çektiler. Konser sonrası gruba yaklaşıp bir kemancıya ihtiyaçları olup olmadığını sordum. O zamana kadar klasik müzik dışında başka türlü bir şey denememiştim. Ama 5 yaşımdan beri keman çalıyordum. bestelerim vardı ve kendi tarzımı irticalen geliştirmiştim. Bana "Aslına bakarsan biz de bu aralar bir kemancı arıyorduk" dediler Şehir dışında kırsal bir yerde boş bir evde ilk provamız için randevulaştık. İçeri girdiğimde blues-rock bir parça çalıyorlardı. parçayı kesmeden beni de ensemble'a davet ettiler. Doğaçlama yapmaya başladım ve o sırada anladım ki kabul edilecektim. Beraber çalışmaya başladık. bazen bana sözleri veriyorlar bazen de basit akor yapılarını bildiriyorlardı. Bende ona göre Bach , Brahms veya Corelli gibi bestecilerden adaptasyonlar ekliyordum. bir çeşit klasik müzik - Rock bileşimi yapıyorduk.
70'lerin İtalyan prog zamanlarından neler hatırlıyorsun ?
Çok heyecanlı zamanlardı. Ortalık yaratıcılık , yeni fikirlerle kaynıyordu ve yeni bir tür müziğin tohumları atılıyordu. Bir çok büyük konser veriliyordu. gruplar arasında çekişme değil dayanışma vardı. Beraber takılıyorlar aynı sahneyi paylaşıyorlar ve turneliyorlardı.
Açık hava konserleri veya klüp sahnelerinde Canlı performanslarınız nasıldı ?
En büyük hatırası olan 150.000 kişilik Villa Pamphili konseridir. Ama bir çok kalabalık konsere çıktık. Roma'da , konser salonlarında , sahil kasabalarında. Televizyonda da yeraldık.
Diğer İtalyan grupları ile bir temasınız varmıydı ?
PFM ve Banco del Mutuo Soccorso en beğendiğim gruplardı . Hem büyük müzisyenler hem de iyi insanlardı.
Grubu neden bıraktınız ?
Gitmek istemiyordum fakat adam gibi para kazanamıyorduk. Albümlerimiz iyi tanıtılmıyor ve dağıtılmıyordu. Plak şirketleri bize çok kötü davranıyorlardı ve gerçi bu durum hala böyledir. Bu albümlerden tek bir liret bile kazanamadık. İnternetten kendi albümlerimi bulduğumda bile para ödeyerek alabiliyorum. Geçenlerde Milan'ı aradım ve parasıyla kendi albümümüzü aldım. Hiç birimiz albümlerin tekrar basıldığını dahi bilmiyorduk. İtalyadayken herkes bana hatta grup arkadaşlarım bile Amerikaya geri dönmemi iyi para kazanabileceğimi söylüyordu. O zamanlar da Amerikanın kültürsüzlüğünü küçük düşünceliliğini biliyordum. Ve bunu hep reddediyordum. İtalya hasretini neredeyse fiziksel acılarla çekiyorum.
Prog-rock camiasında başka deneyimleriniz oldumu ?
Yaşadığımız Washington'a döndüğümde, siyahi disco gruplarından avangart Latin jazz fusion gruplarına kadar bir çok grupla çaldım. ( Nefesli grubuyla beraber yeralıp onlarla beraber aynı hareketleri yapıyordum.) İlk zamanlar kendimi geliştiriyordum. bir çeşit eğitim süresiydi. Daha sonra Batı kıyısına taşındım. Ve içlerinde ilginç prog-rock grupları olan bir çok değişik tipte müzik yapan gruplara dahil oldum. En heyecan verici olanı Moody Blues'ın yaylı düzenlemelerini yapan cellist Tim Tompkins'in de dahil olduğu Prince Gabriel's Fleet'ti. Tompkins dahi bir müzisyendi. Grup gitar, bayan vokal, davul, tabla, ve kemandan oluşuyordu. Sonradan caz ve etnik fusion tarzı sonradan "world beat" olarak adlandırılan bir türe ilgi duydum. Şimdilerde kayıt yaptığım 2 ayrı grup var. Anjali akustik fusion diğeri Deresden ise daha prog rock bir karakterde ve bayağı yaratıcı bir müzik. Fakat bunun dışında bir çok değişik grupla çalıp kayıtlar yaptım. Güncel bir örnek olarak Camper Van Beethoven 'in Virgin den çıkan son albümü Key Lime Pie'da ki 10 parçanın 8 inde çaldım.
Müzisyen olarak neler yapıyorsunuz bu aralar ?
Maui de yaşıyorum. 6 metrelik dalgalarda sörf yapıyorum. ve harika bir klasik gitarcı ile çalışıyorum. Vance Koenig ile Apassionata adıyla ikili olarak çalışıyoruz. Prog rock tan ziyede romantik akşam yemekleri ve lüks oteller için uygun bir müzik :) 2 CD çıkardık Ayrıca birinci sınıf tablacı Daniel Paul ile birlikte 2 fusion albümü kaydettik. Govi adında "yeni flamenco" anlayışındaki gitaristin son 4 albümünde çaldım. Son projem "trance beat" tarzında bir albüm Willie K ve Willee Nelson'ın davulcusu Kris Thomas ile davul kemandan oluşan bir proje. Buraya ilk geldiğimde de Gypsy Kings tarzı bir grupta çalmaya başlamıştım. 2 flamenco gitar , bas ve keman. Tabiki beste yapmaya da devam ediyorum.
L'uomo 45 liği 19711972 Preludio, tema, variazioni, canzona Fonit (LPX 14)
1980 Milano calibro 9 - 1972 albümünün farklı kapakla tekrar basımı (Film müziği ibaresiyle)
1973 Palepoli Fonit (LPX 19)
1974 Landscape of life Fonit (LPX 32)
1978 Suddance CBS (82449)
2002 Takaboom
2004 Live - Uomini e miti CD + DVD - 2001 konseri ve bazı yeni parçalar
Bari li grup isimlerini de Bari den alıyorlar klavyeci iki kardeş Francesco ve Vanni Boccuzzi 70lerin ortasındaki fender rhodes ağırlıklı jazz rock sound'unu ( Return to Forever , weather Report , Herbie Hancock 'un Headhunters ) senfonik italyan temalarla davul ve bas gitar eşliğinde üst düzeyde icra ediyorlar.
Grup Boccuzzi kardeşler ve basçı Tonio Napolitano ile birlikte Festa Mobile'den sonra Baricentro 'yu kuruyorlar. Festa Mobile daha sıradan , ortalama ve akılda kalmayan bir müzik yapıyor.
grup iki albüm ve en son 83teki bir 45lik ten sonra dağılıyor.
Bocuzzi biraderler halen aktif stüdyo müzisyenleri ....
Diskogarfi :
1976 Sconcerto
1978 Trusciant
1983 Tittle Tattle ( 45lik)
Kadro :
Francesco Boccuzzi (klavye, gitar, vurmalılar)
Vanni Boccuzzi (klavye, vurmalılar)
Tonio Napolitano (bas, vurmalılar)
Piero Mangini (davul, vurmalılar)
Celeste - Principe di un Giorno ( Principe di un Giorno - 1976 ) İtalya
70lerdeki 2. İtalyan rönesansının en önermli örneklerinden biri , San Remo'lu grup iki albümle rock tarihinde unutulmaz bir yer edindi. özellikle 1976 tarihli ilk albüm modern bir klasik müzik albümü gibi ( aynı King Crimson'ın ilk albümleri gibi ) pastoral yuımuşacık bir ses örgüsü. düzenlemeler ( Mellotron ön planda , ilk parça hemen akla King Crimson'un ilk albümlerini andırıyor. Ama İtalyan sıcaklığı Celeste'yi bana daha bir yaklaştırıyor. )
Albüm 76 da yayınlanmasına rağmen besteler 73 , kayıtlar 74 senesine ait. İkinci albümleri bir sene sonra çıkıyor. ilk albümle farklı jazz rock bir sounda sahip. ilk albümün kalitesine ulaşamıyor. 3. albüm ise ilk albümden iki parça içeren ve film müziği olarak düşünülmüş bir albüm.
Saksofoncu Leonardo Lagorio daha önce diğer bir italyan efsanesi Museo Rosenbach ile çalışmış.
Celeste ve Museo Rosenbach Il Sistema elemanlarının dağıldıktan sonra farklı müzik tarzları ile kurdukları iki büyük grup. Museo Rosenbach'ın 74 tarihli başyapıtı Zarathustra da MUTLAKA EDİNİLMESİ gereken albümlerden biri ... ( Bizi izlemeye devam edin :) )
Kadro :
Ciro Perrino (davul , vurmalılar , flüt , klavye , vokal)
Leonardo Lagorio (klavye, flüt, saks)
Mariano Schiavolini (gitar, keman)
Giorgio Battaglia (bas)
Diskografi :
LP
1976 Principe di un giorno Grog (GRL 02)
1977 Celeste II M.M./Mellow (MAC 1001)
CD
1992 I suoni in una sfera Mellow (MMP 113) 1974 senesinden yayınlanmamış kayıtlar
1993 Second plus Mellow (MMP 154) 1977 tarihli 2. albümün tekrar baskısı
Il Volo - Canti E Suoni ( Essere o Non essere ? - 1975 ) İtalya
Bir çok ünlü İtalyan grup elemanlarının oluşturduğu bir proje grubu. Elemanlar ....Formula Tre den Alberto Radius ve Gabriele Lorenzi , Flora Fauna Cemento ve Camaleonti den Mario Lavezzi , Duello Madre ve Osage Tribe dan Bob Callero ,Ribelli'den Gianni Dall'Aglio , ve besteleri yapan Pleasure Machine grubundan Vince Tempera.
Her iki albümde bir zamanlar walkman'imden çıkmazdı. bütün müzisyenler birinci sınıf ve bir zamanlar İtalyada da ne kadar iyi albümler çıktığının ve bunların o zamanda şimdi de kimsenin fazla umrunda olmadığının acı bir kanıtı. Grup ik albümden sonra daha ticari işler yapmak üzere dağıldı. Grup ikinci albümün ismine Sheakespeare'nin kendisi kadar ünlü "Olmak ? , ya da olmamak ?" sözünü seçmiş.
Kadro :
Alberto Radius (gitar, vokal)
Mario Lavezzi (gitar, mandolin, vokal)
Vince Tempera (klavye)
Gabriele Lorenzi (klavye)
Bob Callero (bas)
Gianni Dall'Aglio (davul , vurmalılar , vokal)
Diskografi :
1974 Il Volo
1975 Essere on non essere?
Napoli Centrale - Simme Iute e Simme Venute ( Mattanza - 1976 ) İtalya
Pino Daniele - Bass ( Daha sonra İtalya da çok tanınan bir şarkıcı oldu )
Bruno Biriaco (Perigeo) Davul ,
Agostino Marangolo (Flea and Goblin), Davul
Senese 90ların başında tamamen yeni bir kadro ile Napoli Centrale yi yeniden kurdu , daha ticari ve pop karakterli olan bu grupla halen çalışmaya devam ediyor
Kadro :
1974-75
James Senese (saks , flüt , vokal)
Mark Harris (klavye)
Tony Walmsley (bas)
Franco Del Prete (davul , vurmalılar)
1975
Harris ve Walmsley çıkar ve yerlerine ;
Ciro Ciscognetti (klavye)
Pino Daniele (bas) girer
1976
Ciscognetti ve Daniele çıkar ve yerlerine ;
Pippo Guarnera (klavye)
Kelvin Bullen (bas) girer
Diskografi :
1975 Napoli Centrale
1976 Mattanza
1977 Qualcosa ca nu'mmore
1988 Alhambra
1992 Jesceallàh
1994 'Ngazzate nire
2000 Hey James ( James Senese solo )
2000 Sabato Santo ( James Senese solo )
2001 Zitte! Sta arrivanne 'o mammone
2001 Tribù e Passione
2003 Passpartù
İsimlerinden de anlaşılacağı gibi grup Modena da ( Emilia - Romagna bölgesi ) 1991 yılında İrlanda folk müzikleri çalan bir grup olarak kuruldu. daha sonra İtalyan halk türkülerinden , ska , reggea gibi uzak kaynaklardan , Dylan gibi songwriter tarzı düzenlemelerden ve orta doğu ezgilerinden kendilerine özgü bir tarz yarattılar. Grup kısa zamanda yerel olarak tanınmaya başladı , hatta 3 sene sonra ülke çapında yayınlanan ilk albümleri Riportando Tutto a Casa da Bob Geldof bir parçada konuk voıkal olarak yer aldı. Grup 70lerde İtalya'yı etkileyen sol hareketi günümüze taşımayı da kendilerine bir misyon edinmiş. ( Bella Ciao yorumları bi harika !! )
Şimdiye kadar 9 albüm yayınlayan grup bu aralar ülkemizde de pek meşhur olan Gogol Bordello ve bir zamanlar meşhur olan Manu Chao gibi etnik renkli ve punk etkileşimli müziklerden hoşlananların beğeneceği bir müzik yapıyor.
Kadro :
Kaba Cavazzuti: Davul , vurmalılar , klavye akustik gitar
Franco D’Aniello: Flüt , Trompet
Massimiliano Fabianelli: Akordiyon , piyano , trompet
Massimo Ghiacci: Bas
Luca “Gaby” Giacometti: Buzuki , Mandolin , Banço , akustik gitar
Francesco “Fry” Moneti: Keman , mandolin, Elektrikli gitar
Davide “Dudu” Morandi: Vokal
Elisabetta “Betty” Vezzani: Vokal
Roberto Zeno: Davul , Vurmalılar, klavye , mandolin
Diskografi :
Riportando Tutto a Casa Black Out - PolyGram 1994
La Grande Famiglia Black Out - PolyGram 1996
Terra e Libertà Black Out - PolyGram 1997
Raccolti Black Out - PolyGram 1998
Fuori Campo Black Out - Universal 1999
Radio Rebelde Black Out - Universal 2002
¡Viva la Vida, Muera la Muerte! Black Out - Universal 2004
Appunti Partigiani Mescal 2005
Dopo il Lungo Inverno Mescal 2006
Gerek vokalist Bernardo Lanzetti'nin vokal tarzı hatta ses rengi , gerekse müziklerinin Genesis'in ilk dönem tarzına birebir benzemesi , grup için Genesis klonu diye düşünmenize yol açsa da grup bu düşüncelerinizi hemen yok edecek kadar kaliteli müzik yapıyor. 1973 ve 1974 te 2 albüm yayınlayayan grup Bernardo Lanzetti'nin PFM e dahil olması ile sessizliğe gömülmüş.
Grup 1971 de Parma da Gli Immortali adıyla kurulmuş, bir turne sırasında PFM üyelerince keşfedilen grup PFM'in menajeri Franco Mamone ile tanıştırılınca İtalya'ya gelen bir çok ünlü grubun (Soft Machine, Alexis Korner & Snape, Tempest, Curved Air, Audience, Uriah Heep, ve Gentle Giant) altında İtalya çapında turnelere çıkmış. İlk albümleri tamamen ingilizce vokallerle yurtdışı için hazırlanmış , fakat bir türlü dışarıda piyasaya verilememiş ve ingilizce vokaller yüzünden vatanlarında da yeterli ilgiyi görememişler. İşin ilginç tarafı plağın arka kapağında parçaların orijinal ingilizce adları yerine tuhaf italyanca çevirileri yeralmaktaymış.
2. albüm Mass media stars daha iyi bir yapım ile yine ingilizce 6 parçadan oluşmakta , Neyseki bu albüm dışarıda yayınlanabilmiş. Bernardo Lanzetti'nin aynı yıl Premiato Forneria Marconi 'ye katılmasıyla grup dağılmış.
Lanzetti son yıllarda Progressive Rock grubu Mangala Vallis ile çalışmakta basçı Franz Dondi grup dağıldıktan sonra davulcu Pier Emilio Canavera ile birlikte Rocky's Filj ile çalıştıktan sonra günümüzde tamamen yeni elemanlar ile eski Acqua Fragile parçalarını yorumluyor.
Kadro :
Bernardo Lanzetti (vokal , gitar)
Gino Campanini (gitar, vokal)
Maurizio Mori (keyboards, vocals)
Franz Dondi (bas)
Pier Emilio Canavera (davul , akustik gitar , vokal)
Diskografi :
1973 Acqua Fragile Numero Uno (DZSLN 55656)
1974 Mass media stars Ricordi (SMRL 6150)
http://acquafragile.altervista.org/it/index1.htm
1 yorum:
Hi ! Good blog you have here. I'm looking forward to listen to your radio. It think it's sure interesting.
I added your blog-link on my blog.
Cheers
Karl
Yorum Gönder